Przed Budynkiem

Drzwi otworzył z kopa pędem zeskakując ze schodków.Niczym sprinter zaczą biec pędem na zajęcia.

- A więc droga Mizore.. Zasadniczo to ja przyjechałam tu kilka dni temu i sama mogę się mylić, ale pokażę Ci gdzie iść, żeby trafić.

Uśmiechnęła się się do towarzyszki i ciągnęła, skazując palcem na poszczególne miejsca:

- Tam jest las, jak widać. Lepiej do niego samemu nie wchodzić.. Bywa tam niebezpiecznie. Tak powiedział dyrektor. Jak pójdziesz tam.. to znajdziesz sale, już Ci mówiłam. Fajny widok jest. Jak wygląda tam - nie wiem. To Dormitoria klas nocnych i my nie możemy do nich wchodzić. Jak oni do nas.

Potrzepała głową i zamyśliła się na chwilkę.

- Przypuszczam, że to wszystko. Jak coś to znajdziesz mnie w pokoju 3. Aaa Ufo z pokoju 4.
Już miała się odwrócić kiedy dodała:

- I wcale nie przeszkodziłaś. Naprawdę miło, że doszedł kolejny uczeń. Cześć.

I wróciła do siebie. To znaczy do budynku, zamierzała iść do Ufo.

*Miła ta dziewczyna* pomyślała i zostawiła ją samą.

Uśmiechnęła się przed odejściem Misy...
-Cześć

Samotnie została przed budynkiem z pod bluzy wyciągnęła mały fioletowy notes i ołówek...
Spoglądała na las poczęła go rysować...

Ominęła Mizori, zauważając, że ta chyba śpi na schodach.

Zeskoczyła z nich i pognała do lasu.

Po pewnym czasie znalazł się przed budynkiem. Bez zbędnego tracenia czasu, wszedł do Śródka. Miał nadzieje ze dziewczyny są już w środku.

Przeszła przez schody, za jedna ręke ciagnąc Ufo, za drugą Yukari.
Poprowadziła ich w stronę miasta.

Potykała się o własne nogi, ale szła dalej gdzie kolwiek była prowadzona. Popatrzyła na Ufo pytającym spojrzeniem.

Clay czas był ciągnięty, próbował się wyrwać jednak nie było to takie proste.
- Pomocy!! ratunku!! gdzie mnie zabierasz?- wydzierał się bezsensu.

- Na tequillę.. Albo coś.. No co.?!

I ruszyli.

Szła, szła, szła.. Przewracała sie i szła..

Trzymała ciągle Ufo i kątem obserwowała jak Yukari lezie.

Jakimś cudem przy drobnej pomocy Misy dotarł aż tutaj.

Przełknęła ślinę i zostawiłą Yukari przed budynkiem nie zwarzając na nic.
- Dalej nie idę... Do zobaczenia.. - mruknęła.
Odwróciła się i wolnym krokiem zaczęła podąrzać w stronę z której tutaj doszła.

-NIE NIE NIE! Nie każcie mi umierać tu samej...- zaczeła krzyczeć na całe gardło - Ufo w tobie nadzieja...- wystawiła mu rękę z prośbą pomocy, a gdy chciała zrobić krok upadła. - Biada mi...-

Spojrzał na leżąca Yukari która nie mógł tka po prostu zostawić na pożarcie. Delikatnie podniósł ja na ręce i wraz z pomocą Misy weszli do budynku.

-Hah wiedziałam, że nie opuścisz przyjaciółki w potrzebie...- uśmiechnęła sie szeroko i poszło kiwajac sie na boki do głównej hali.

Po pewnym czasie obudziła się. I stwierdziła, że pójdzie do swojego pokoju.
Weszła do budynku.

Staną przed budynkiem drapiąc się po głowie, ktoś krzyczał jakby go gwałcili na ulicy kiedy szedł ,a teraz cisza.To miejsce napawało go dziwnym uczuciem ,jakby coś caly czas było nie tak.Ruszył przd siebie i wkroczył do budynku.

Wyszedłna zewnątrz z zawiniętym w materiał przedmiotem.Poszedłgdiześ na bok budynku gdzie było dużo miejsca i odwinął materiał.Owy przedmiot był elegancką szabla z dobrze wyważoną klingą i pięknie ozdobianą rękojeścią ,która znajdowała sięw pięknej skórzanej pochwie.Chłopak przytwierdził sobie broń do pasa i dobył ją szybko wykonuąc złoszone i skomplikowane ruchy z manewrami ,kombinacjami udeżeń z ogromną finezją oraz zabójczą precyzją.

weszła na schodek i rozejrzała się czy niema nikogo w pobliżu. Nic nie zauważyła, więc usiadła na ziemi otworzyła zamek i wyjęła z pokrowca gitarę. Uśmiechnęła się sama do siebie, ułożyła ją wygodnie i zaczęła grać jakąś melodię składajacą się z prostych akordów.

Już w korytarzu słyszała gitarę.- To na pewno Yuu..- niemniej jednak, ucieszyło ją to, bo chciała kogoś spotkać. - przecież sama tej paki ciastek nie zjem - . Faktycznie, miała rację na schodach siedziała Yukari i grała. Podeszła do niej i "zapukała" w ramię. - Ayo, nie przeszkadzam ? - Po czym za pleców pokazała jej ciastka. *xD*

Na poczatku sie przelękła i podskoczyła troche do góry, ale gdy zobaczyła ciasteczka na jej twarzy pojawił sie rozpromieniony uśmiech. - Nie, tylko nie strasz mnie tak wiecej - podrapała sie w tył głowy, a oczy jej się aż błyszczały gdy zobaczyła ciastka. - Widze, ze przyniosłaś przekąski...- wskazała palcem na opakowanie. Poklepała na ziemi wskazując miejsce obok, by usiadła.

- Wybacz, postaram się - z uśmiechem odpowiedziała i usiadła w skazane jej miejsce. Otworzyła opakowanie i pierwszym poczęstowała Yuu. - Proszę - i wyciągnęła ku niej paczkę. A następnie po niej wzięła i zapytała
- widzę że coś grasz, ale nie domyśliłam się jeszcze co*?* - uśmiech cały czas trzymał się na jej twarzy, widocznie polubiła Yukari.

Wzieła do rąk kruche ciastko w kształcie gwiazdki i z błogim wyrazem twarzy zjadła je w pare sekund. - Wstyd sie przyznać, ale jestem cholernym łakomczuchem...- uderzyła w struny na akordzie C-dur - Em...gram...takie tam...moje wymysły, gdy mam wene i chwile czasu pisze coś tam... i tego...- przytrzymała struny by ucichły i spojrzała w ziemię - Nic nadzwyczajnego, takie tam brzdękanie...- po chwili znów powróciła do radosnego uśmiechu i spojrzała na Kin - a te ciastka, naprawde dobre...- poczęstowała się jeszcze jednym. - No, a ty coś komponujesz? - zapytała przerywając w połowie ciastka.

- Czasami tak, tylko tak jak mówisz, gdy wena dopisuje - sięgnęła po drugie ciastko.
- A co do ciastek- wiem, to jedne z moich ulubionych - przemknęła i dodała
- w sumie, też uchodzę za łakomczucha, ale jakoś mi to nie przeszkadza - z tym zgodziła się w sobie. Jej sylwetka była w sam raz, mimo to iż lubiła jeść i często to robiła.

-Taa z tym ze ja do tego jeszcze spie - westchneła i zrobiła coś w rodzaju chwilowego załamania. -Eh nic się tu nie dzieje...- powiedziała patrząc w górę i podpierając się łokciami, a gitara lezała na jej kolanach, wygladała tak jakby prosiła o zbawienie i by coś zajeło im tą nude. - Noo...A! - przypomniało jej się - wybacz za tą akcje z twoim pokojem...- pamiętała jak przez mgłę to wydarzenie, gdy chodziła zupełnie pijana i pozbawiona rozsądku. - Mam nadzieje, ze nie sprawiłam ci kłopotów...- uśmiechneła sie.