Główny Hal

Od razu wypatrzył sztylet w dłoni jednej z dziewczyn. Szybko zbliżył się do niej i wybił jej go z dłoni. Sztylet poleciał kilka metrów dalej.
- I co zrobisz teraz hmmm?- powiedział z ironicznym uśmiechem.
Ponownie wycelował bronią w dziewczynę.
- Niestety muszę was wykończyć… za dużo widziałyście……

Odchrząknęła i zapadła taka niezreczna cisza, patrzyła tylko dziwnie na chłopaka...o czym on pieprzy, czy on ma jakies zaburzenia? - To jakies nie porozumienie prawda?- przełknęła slinę gdy spojrzała na pistolet, a w jej oczach zagościł strach.

Ledwo poruszając ustami, patrząc prosto w oczu Ufo, szepnęła tak by Yukari tego nie dosłyszała:

-Myślałam, że jako łowca wampirów, stoisz po naszej stronie

A widząc lekki zdziwienie na twarzy chłopaka uśmiechnęła się lekko, przytykając do jego serca drugi sztylet. Ten był nieco mniejszy, choć tak samo ostry, ukrywał się w dłoni.

-Odłuż to powiedziała już głośno.

spoglądał tak na dziewczyny, nagle wybuchł śmiechem gdy kobieta przyłożyła mu do serca drugi sztylet.
- Nie no nie przypuszczałem ze się na to nabierzecie. Ehehhehehe
Po chwili zabrał pistolet z pod twarzy Misy, wycelował sobie w brzuch i strzelił. Pojawiło się coś na wizerunek jasnego krzyża, który przebił ciało UFo. Jednak chłopakowi nic się nie stało. Po chwili przeszedł obok dziewczyn pukając je w tym samym momencie po plecach.
- Wyluzujcie trochę heheh.- w tym momencie podniósł wytracony sztylet- a to rekwiruje bo się jeszcze skaleczysz papa.
Schował sztylet do kieszeni i ruszył w stronę swojego pokoju.

Zaśmiała się szczerze i podążyła za Ufo zostawiając Yukari samą sobie.
Schowała sztylet do kieszeni swoich bojówek.

-ehej...i to koniec...Tak po prostu, dla zaruto chciał nas zabic!?- zaczeła pytac sama siebie, wiedzac, że nikt jej nie odpowie.Klepnęła sie w czoło i z oburzeniem poszła do pokoju. Odprowadziła ich wzrokiem, a na jej twearzy pojawił się uśmiech. W sumie, to było nawet smieszne.

Obudziłgo głośny strzał.Gwałtownie wstałz kanapy i chciał usiąść.NIesterty niefortunnie lewa ręka ześlizgnęła mu sięz kanapy i biedak spadł z niej zaliczając glebe całą powierzchniąswojej twarzy.
-ghguc!-Skomlną.
Podniósł się masójąc twarz i zastanawiał się na d tym co było.Zapytał o coś jeszcze prefekta ,a ta odeszła jakby nigdy nic.Na chwile zapomniałco się dzieje wokół niego i rzekł pod nosem:
-Coś tutaj jest inne niż na to wygląda..........
Po chwili wstałi usiadł na kanapie trzymajać obok siebie zawinięty w materiał długi przedmiot.

Wyszła na korytarz i spojrzała prosto na chłopaka i Yukari.

Dobiegła do niej by dotrzymać jej kroku. Przecierała jeszcze oczy i była troche rozczochrana. Doprowadziła się jakoś do ładu i przeniosła swój wzrok na Misę - noo i co teraz? - zapytała nieco zaspanym głosem i strtasznie cicho.

Szybko wypatrzył że dziewczyny wyszły z swoich pokoi. Wiedział ze tak czy siak to zrobią, dlatego nie był tym faktem zbytnio zaskoczony. Jedyne co go irytowało to ze nie zdążył się nawet dobrze rozsiąść się w sofie, a one już były w korytarzu.
- Co znowu….- powiedział zrezygnowany, zupełnie nie wiedział co powiedzieć.
Rozciągnął się na sofie, miał nikłą nadzieje ze dziewuszki dadzą mu spokój.

Widząc całe zamieszanie, nie miała ochoty się w to mieszać, przeszła puszczając obojętne spojrzenie Ufo.

Gdy usłyszała jego głos ciarki ją przeszły zawsze tam gdzie one...ludzie litości... - Czy jest jakaś szansa, ze jak gdzieś pójde to ciebie tam nie będzie? I sie głupio pytasz "co znowu", czy od tego momentu nie mozna nam z pokoju wychodzic? - wypowiedziała jednym tchem - Troche prywatności...I na przyszłość pukaj do mojego pokoju - skrzyzowała ręce na piersi robiąc przy tym nieco obrażoną minę to, że śpie nie znaczy, że nie słysze dodała w myślach.

Spojrzał na przechodząca dziewczynę po chwili krzyknął w jej stronę.
- I o to chodzi!!
Następnie spojrzał na Yukari, odpowiedział jej prawie bez życia w glosie.
- Mi tez miło cię widzieć..ehh

Jego odpowiedz była nadzwyczaj głęboka. No i gadaj z takim..., posłała mu zimne spojrzenie i z powrotem wgapiła się w ziemię. - To jak mozemy juz gdzies isć...czy dajesz nam szlaban? -

Spojrzał na dziewczynę, na chwile zamyślił się.
- Ja was nigdzie nie trzymam.... po prostu chciałem was zdenerwować heheh.- powiedział próbując powstrzymać się od śmiechu, na koniec dodał.
- Gdyby się paliło tez byś nie uciekła, bo ktoś ci zabronił….. dziewczyno. Teraz proszę dajcie mi spokój.
Położył się na sofie i odwrócił się plecami w stronę dziewczyn.

- No brawo udało ci się - powiedziała poirytowana tą sytuacją.Odwróciła się na pięcie i skierowała się na zewnątrz. Chłopak na prawdę był wkurzajacy, ale mówi się trudno.

- Szerokiej drogi - rzucił w stronę odchodzącej dziewczyny.
Rozłożył się na sofie, powoli zasypiał…

Szła "cichaczem". Nagle zauważyła chłopaka siedzącego na sofie. Podeszła bliżej i nachyliła się nad nim. - wygląda, że śpi -. Usiadła obok spoglądając na niego.

Już prawie przysypiał, gdy nagle poczuł jak ktoś siada obok niego. Delikatnie otworzył oczy, ujrzał wcześniej widziana dziewczynę. Po chwili powiedział w jej stronę.
- No co?- powiedział prawie wydzierając się.

Wystraszyła się. Popatrzyła na niego z wielkimi oczami. - Myślałam że nie będę Ci przeszkadzać .. - zachwiał jej się głos, po czym dodała - Więc pójdę już..

spojrzał na dziewczynę mając nadal zmrużone oczy.
- Nie przeszkadzasz mi, po prosty myślałem ze cos chcesz….
Zamknął oczy…

Odwróciła głowę..- już nawet usiąść nie można.. - wbiła wzrok w podłogę. - no popatrz, a jednak nie.. - i jej sylwetka zaczęła znikać w korytarzu.

Wlazł do gównego hallu zadaczając się jak pijany.Chłopak pierwsze co zrobił to usiadłna jednym z dwóch foteli zmęczony i na wpół przytomny.Zawiniądko wsadził za plecy niczym podpórkę do wygodniejszego leżenia.

Zamyślona gapiła sie w przestrzeń nie zważając, żę Yukari wyszła z Hollu.
Spojrzała na Ufo, który sprawiał wrażenie śpiącego i na Ala, który chyba też zasnął. Podeszła do nich i mruknęła:

- Oj, skoro już tu śpicie, to bynajmniej się przykryjcie jakoś.

I wziąwszy koce zarzuciła jeden na Ala i jeden na Ufo. Poczuła, że chłopak nie śpi, więc szepnęła:

- Postaram się trzymać ja z daleka od tamtych, spoko, tylko pójdziemy na schody. Nie trzeba mnie pilnować. *prychnęła, no co za chłopak*

Spojrzał na Mise, automatycznie odrzucił koc i wstał.
- A róbcie co chcecie, nic mnie to nie obchodzi- prychnął w jej stronę.
Ruszył w stronę swojego pokoju.