Pokój Misy

zupełnie nie wiedząc co robi, wszedł do pokoju Misy, był przekonany ze to jego pokój. Po chwili rozwalił się na łóżku i momentalnie zasnął.

Przechodziła korytarzem aż zauważyła otwarte drzwi. Podeszła i wepchnęła głowę do środka.
- No tak, tego się można było spodziewać. - Weszła i stanęła nad Ufo.
- Ciebie nie uniosę więc .. dobranoc - przykryła go kołdrą i wychodząc zamknęła drzwi.

Weszła cichutko do pokoju..

*O rany, ależ tu głośno.*

Już miała położyć się do łóżka, kiedy coś się w nim poruszyło.
Zbliżyła się do mebla nieufnie i odkryła kołdrę.
Po krótszej chwili stwierdziła, że co 'coś' to śpiący Ufo.

*No nic.. czas doprowadzić się do ładu. Byle cicho..*

Podeszła do biurka i wyjęła z niego opakowanie aspiryny. Otworzyła pudełko i wyciągnęła 2 tabletki. Łyknęła j jedna po drugiej.
Potem skierowała się do szafy i wyjęła swoją ogromną koszulkę z HIM'a.
Weszła do łazienki.

Po kilku minutach wyszła odziana w tę właśnie koszulkę, notabene sięgającą jej do ud.
Usiadła przy łóżku i zaczytała sie w lezacą nieopodal ksiażce.

W pewnym momencie obudził się, od razu wstał. Był jeszcze bardzo przymulony, przez co zupełnie nie zobaczył dziewczyny siedzącej przy łóżku. Podszedł do szafy i po omacku wybrał jedna z koszul, następnie udał się do łazienki. Po pewnym czasie wyszedł z niej umyty i ubrany w owa koszule. Jego oczom rzuciła się dziewczyna czytającą książkę. Westchnął i powiedział.
- Ej ty, znowu wlazłaś przez okno? – powiedział cały czas mówiąc trochę nie wyraźnie.
Czekał na odpowiedz.

Kiedy wyszedł odłożyła książkę i wstała.
Zmarszczył brwi, zaśmiała się i podeszła do niego.

- Wyglądasz bajecznie. To mój pokój i moja koszulka.

Podciągnęła go za koszulkę do siebie.
Zaśmiała się i przekrzywiła głowę.

- Jak się czujemy dzisiaj.?

Po słowach dziewczyny, rozejrzał się dokładnie wokół siebie. Dopiero wtedy wszystko zaczynało do niego dochodzić. Na jego policzkach pokazał się mały rumieniec. Był bardzo zawstydzony.
- Tak, tak wiem….sprawdzałem cię he!- odpowiedział dość skrępowany.

Roześmiała się i udając powagę powiedziała:

- Ufo.. Ty spałeś w moim pokoju. Nie pamiętasz.?

Odsunęła się od niego i sprężystym krokiem udała się do biurka.
Pomachała aspiryną i powiedziała:

- Jakbyś jej potrzebował..

Potem usiadła i dodała:

- To z moją koszulką.? Mmmm.? I Ty ścielisz to łóżko.

Po czym uroczo się uśmiechnęła.

- Wiem ze spałem w twoim pokoju, chciałem mieć pewność z jesteś bezpieczna- westchnął sam nie dowierzał w własne słowa
Spojrzał na tabletki i tylko wzruszył ramionami, nie był jakimś mięczakiem by brać takie rzeczy. Następnie podszedł do łózka i próbował je pościelić, po chwili odszedł będąc dumnym z siebie mimo tego ze nie wyglądało to zbyt dobrze.
- ha i jak!- powiedział szczęśliwy.
Następnie zdjął z siebie podkoszulkę Misy przez co wylądował w samych spodniach.
- No i jak zadowolona? Nawet koszulki człowiekowi poskąpią.- mówił dość przygnębionym tonem.

Dostała totalnego ataku śmiechu.
Kiedy się uspokoiła posłała mu przeciągłe spojrzenie i stwierdziła:

- Mi tam bez koszulki nie przeszkadzasz. Całkiem ciekawy widok, ale proszę, możesz ją włożyć. A co do łóżka.. - spojrzała na nie powątpiewająco - Jest okey..

Następnie wstała i poczłapała do niego:

- To fajnie, że chciałeś mieć pewność, ale ja nie doszłam do swojego pokoju. Ktoś mnie zatargał do Twojego...

Po czym znowu się uśmiechnęła i dała mu całusa.

Złapał się za głowę i lekko podrapał gdy usłyszał ze Misa wylądowała w jego pokoju.
- Tak to się kończy jak nie zna się umiaru- powiedział sam lekko wybuchając śmiechem.
Następnie spojrzał na koszule która chwile wcześniej zdjął.
- Nie, nie trzeba nie będę robić ci kłopotu.
Zbliżył się do dziewczyny dal jej delikatnego buziaka w policzek. Następnie odwrócił się i ruszył do drzwi.

Uniosła brwi i powiedziała:

- Spoko, mam pełno takich koszulek. Bierz i nie gadaj.

Po czym rzuciła w niego ubraniem.
Spoważniała trochę.
Nagle coś się jej przypomniało..

Odprowadziła go wzrokiem, a kiedy był przy drzwiach mruknęła:

- Chyba nie zabrałeś wszystkiego..

ucieszył się jak dziewczyna rzuciła mu podkoszulkę, mimo wszystkiego bardzo mu się spodobała. Gdy spoważniała chłopak zrobił to samo. Zarzucił podkoszulek na ramie i powiedział..
-yyy o czym zapomniałem?

Misa podeszła do łóżka, podniosła coś i odwróciła się.

- Coś bez czego się nie ruszasz. Łap.

I rzuciła bron w jego kierunku.
Uśmiechnęła się lekko pod nosem.

Złapał pistolet, nigdy nie podejrzewał by ze zostawił go na łóżku.
- Ahhh zapomniałem, dzięki jesteś kochana.
Schował pistolet do kieszeni następnie założył na siebie podkoszulkę.
- To ja idę.

Misa spojrzała na niego zamyślona.

- Kochana, taa.? mruknęła.

Widząc skwaszoną minę dziewczyny, nie mógł tak po prostu wyjść. Mimo ze tego nie okazywał bardzo ja polubił, może nawet coś więcej. Odwrócił się do drzwi i podszedł do dziewczyny. Lekko ukucnął i przytulił ją.
- Tak jesteś kochana- powiedział ciepłym głosem.
Cały czas trzymał ją w ramionach.

Uśmiechnęła się pod nosem.
Wtuliła się w chłopaka i zastanawiała się nad tym co powiedział.

Po chwili stanęła na palce i go pocałowała.

*Oh, do cholery, czemu nie*

Tylko, co on powie.?

Odwzajemnił pocałunek dziewczyny, cały czas trzymaj ja w ramionach. Nie miał najmniejszej ochoty jej puszczać. Przy niej czuł się jakoś wyjątkowo, nie był już tępym łowcą bez sumienia.
- Dziękuje… dziękuje za to ze jesteś.

Zmarszczyła komicznie nos i się uśmiechnęła.

- Kurczę, Ufek, robisz się sentymentalny.. Ale lubię to.

Przytuliła się do niego z całej siły, zupełnie jak dziecko.
Sama nie pomyślała, że może tyle dla niej znaczyć.

- Ale wiesz co.? Więcej się nie upijamy do takiego stopnia.

Przytulił ja jeszcze mocniej, jednak po kilku jej słowach pościł ją jak poparzony.
- Tak masz racje jestem jakiś dziwny- powiedział chłopak.
odszedł kierując się w stronę wyjścia. Gdy złapał już za klamkę i delikatnie otworzył drzwi, szybko odwrócił się i chwycił sztylet leżący na szafce.
- Moje- powiedział jeszcze zanim znikł za drzwiami.

- Osz Ty.!

Wybiegła za nim nie zważając, że ma na sobie jedynie koszulkę.