Główny Hal

Misa uniosła brew zaskoczona nagłym zachowaniem Ufo.
Uśmiechnęła się wręcz lekko.. Wzruszyła ramionami i z westchnieniem powiedziała:

- Looz.

Ruszyła za dziewczynami.

Chrrr,chrrr,chrrr.Chrapał najgłośniej jak tylko się dało.Na twarzy widniał uśmiech z lekkimi cechami stanu rozanielenia.

Weszła do środka i usłyszała głośne chrapnie. Zdziwiła się i podeszła do chłopaka, który spał nachylajac sie nad nim. Przypomniała go sobie...No tak to on biegał trzymajac sie za rozporek (o.O) ..Roześmiała się gdy zobaczyła jego błogą twarz.

Przechodziła gdy usłyszała nawyk, który budził w niej irytację.- co za człowiek nie ma litości i każde nam to słuchać...?! - powiedziała w myślach. Nie miała nawet ochoty sprawdzać kto wydobywa z siebie te dźwięki. Pomknęła szybko do pokoju.

Odwróciła się i poszła do swojego pokoju, wiedzą, ze i tak nic ciekawego jej nie spotka.

Ucieszył się gdy Kinoshi do nich dołączyła. Następnie zwrócił się do Misy.
- Nadal pamiętam ze chciałaś mnie dźgnąć scyzorykiem.- powiedział z grymasem na twarzy.
Chwile po tym znaleźli się w głównym halu, chłopak automatycznie puścił dłonie dziewczyn i rzucił się na sofę.
- muszę chwilkę odpocząć hehe.

Kin przewróciła oczami i szeroko się uśmiechnęła, kładą ręce na swoich biodrach. Po czym dodała - Miłego odpoczunku, narazie - i potaknęła głową. Udała się do swojego pokoju.

Misa opadła na fotel obok i odchyliła głowę.
Potrząsnęła ją i spojrzała na Ufo, uśmiechnęła się:

- To Ty mi wytrąciłeś sztylet z ręki. I nie dźgnęłam Cię.

Mrugnęła oczami po czym dodała:

- Raczej.

Spojrzał na dziewczynę po chwili odpowiedział.
- A co by się stało gdybym go nie wytrącił z twoich rąk. Zabiła byś mnie?- powiedział a na jego twarzy pojawił się ironiczny uśmiech.

Dziewczyna udała, że zamyśliła się głęboko.
Przytknęła palce do wargi i posłała mu bardzo poważne spojrzenie.
Poważne jak na roześmianą dziewczynę.

- Może.. To całkiem dobry pomysł.. Ufoo.. Mmm.?

I wyszczerzyła ku niemu ząbki.

Słowa dziewczyny w pierwszym momencie rozbawiły go, ale wcale tego nie okazywał.
- Jak tak uważasz, to zabij mnie, nie będę się bronić- powiedział z tym samym uśmiechem na twarzy.
Po chwili poklepał się po klatce piersiowej tak jakby wskazywał miejsce do ataku.
- Jeśli trafisz oczywiście słonko.

Misa poruszyła się żywo.

W jednej chwili kocim ruchem wylądowała na Ufo, przyciskając palec do jego klatki piersiowej.

- Nie mam sztyletu. No i ... trochę Cię szkoda.

Zmarszczyła komicznie brwi i odchyliła głowę patrząc na niego.

Jego twarz ani trochę się nie zmieniła mimo zachowania dziewczyny.
- No i to cię powstrzyma? Za wysoko cię ceniłem..- powiedział cały czas próbując zachować kontakt wzrokowy.

Jej twarz spoważniała, przysunęła twarz na milimetry od twarzy Ufo a jej ręce przesunęły się na szyję.

- Niekoniecznie. Niemniej jednak jesteś łowcą. Wszyscy łowcy z klanu Borne mięli niezwykły wpływ na świat zarówno ludzi jak wampirów. Będąc ofiarą mojego *Tu zacisnęła lekko ciepłe palce na szyi Ufo* uduszenia.. zresztą, to byłoby nie zbyt mądre posunięcie.. nie mógłbyś zniweczyć planów kilku wampirów.

Zsunęła dłonie nieco niżej nie odsuwając twarzy ani na centymetr, patrząc mu prosto w oczy.

Roześmiał się, dziewczyna widocznie wiedziała o nim więcej niż on sam.
- Nie chcę cię martwic, ale mogę nie podołać twoim oczekiwaniom. Pyzatym jesteś pewna ze działam przeciwko wampirom? Może jest zupełnie inaczej? hah- w tym momencie delikatnie podniósł się strącając Mise.- jeżeli to wszystko to tylko przykrywka... dobrze się zastanów.- powiedział dość tajemniczym tonem.
Na jego twarzy ponownie zagościł ironiczny uśmiech, tym razem jednak był jakiś dziwny.

Misa sturlała się na bok, jednak szybko odzyskała równowagę i stanęła przed nim. Podniosła głowę i ujrzał jej zaognione oczy.

- Po pierwsze jesteś zbyt godny, aby trzymać z wampirem. Wiele razy mi to pokazałeś. A po drugie gdybyś myślał inaczej Twoja rozmowa w lesie.. wyglądałaby inaczej. Nie wypowiada sie wojny dla przykrywki. Nie bój się o to, że nie myslałam o Tobie. Robiłam to kilka razy. Mam nadzieję, że Twoje słowa są tylko pozorem. Ja Ci ufam.

I zamilkła. Patrzyła intensywnie w jego twarz.

Spojrzał na dziewczynę, zdziwiło go trochę jej zachowanie.
- Tylko pamiętaj ostrzegałem cię, nie miej później do mnie o to żalu.
Wstał z sofy, zbliżył się do dziewczyny i delikatnie pocałował ja w policzek.
- Dobranoc słonce.
Ruszył w stronę swojego pokoju.

Zacisnęła usta.

Odczekała aż chłopak wejdzie do swojego pokoju, a kiedyy usłyszała zamykając sie drzwi szybko ruszyła do siebie.

Powiedziała za dużo.?

Wstał z fotela odkrywając się kocem.Był troche zdziwiony kto go przykrył acz nie miało to znaczenia.Spojżał na zegarek ,aby sprawdzić czas.Nagle oczy wyskoczyły mu z orbit i krzykną:
-COOOOO!!!!!?!
Zerwał się gwałdownie z miejsca i poschodach (zaliczejąc 2 razy glebe na nich) pobirgł do pokoju.

Po po powrocie z pokoju:
Zbiegł pędem ze schodów zabierając zawniniątko z fotela i sadzając je do plecaka.Po chwili ruszył do wyjścia.

Wpadł do głównego halu, pomyślał ze posiedzi chwile na ulubionej już przez siebie sofie.
” Na pewno mi nie zaszkodzi heh”- pomyślał i chwile później usiadł.
Rozsiadł się, było mu naprawdę wygodnie, nic nie mogło zakłócić jego spokoju.

Nic oprócz Misy.

*szaleńczy myślowy chichot*

- Można.?

Zapytała, po czym bez odpowiedzi usiadła obok. Patrzyła świdrująco na Ufo.
Jakby na coś czekała.

spojrzał an dziewczynę, nic nie odpowiadał.
"I tak czy siak usiądziesz...."- pomyślał chłopak.
Następnie odwrócił głowę w jej kierunku, jej spojrzenie wywołało w nim coś dziwnego, mimowolnie złapał się za klatkę piersiowa.
- Tak co chcesz- powiedział dość niepewnie.

[uwaga: romans z nudów]


Przekrzywiła lekko głowę i pochyliła się w jego kierunku nie spuszczając tych świdrujących brązowych ślepi z jego twarzy.
Dotknęła ręką jego brody i pocałowała go.

- Też pytanie.

Uśmiechnęła się lekko, czekając na jego reakcję.

Nie reagował w żaden dziwny sposób na zachowanie dziewczyny, jedynie co to na jego twarzy pojawił się uśmiech.
- A więc to- powiedział uśmiechając się.
Powoli zbliżał swoja twarz do ust Misy.

Zaśmiała się tylko i znowu go pocałowała.

- Chyba Cię jednak nie uduszę.. mruknęła i oplotła go ramionami.

Pomyślała, że hol niekoniecznie jest dobrym miejscem na całowanie, ale co tam.