Klasa Uczniów Dziennych

Klasy, w których odbywają się zajęcia dla uczniów akademii.

Klasa sporych rozmiarów ze wszystkim, co do lekcji jest potrzebne i zapewne ze zbędnymi rzeczami też. Ogromna tablica z ciągiem bliżej nie określonych nazw, a przynajmniej takich, na których czytaniu każdy łamie sobie język. Ogromne, dębowe biurko znajdujące się na delikatnym podwyższeniu. Niestety ławki okazały się jednoosobowe pozapisywane typowo uczniowskimi tekstami np. Kto nie może dopiąć celu, ten chodzi z rozpiętym., sala była dobrze oświetlona. Co prawda niezbyt czysta bo gdzieś tam pałętały się jakieś pająki, zagubione kartki... Kiedy wpadliście do środka to zza stołu wychyliła się głowa profesora. Oczywiście nauczyciel najpierw uderzył głową w blat, kiedy się spod niego wynurzał. Włosy miał ozdobione malowniczą pajęczyną. Uśmiechnął się jak dobry papa dziadek.
- Wchodźcie moi drodzy i siadajcie. Ale po cichu... nie szurajcie krzesłami tylko je podnoście – zażyczył sobie i usiadł na biurkiem. Profesor był malutki i zabawnie kontrastował z kolosalnym stołem.

Siadła w przedostatniej ławce, przy oknie. Uznała że nie jest tak ambitna na lekcjach wiec zostawi miejsce z przodu, dla tych bardziej wybitnych.-trochę potrwa zanim wszyscy się zejdą..umilę sobie czas.- Z torby wyjęła szkicownik i zaczęła coś rysować.

Weszła do klasy.
Mruknęła 'dzień dobry, profesorze' i rozejrzała się.

Doszła do wniosku, że najwygodniej będzie jej w przedostatniej ławce pod oknem, skąd jest dobry widok zarówno na nauczyciela, jak i na podwórze.
Poczłapała wiec w tym kierunku, odsunęła cicho krzesło, usiadłwszy na nie obejrzała swoja ławkę ze znużeniem oglądając napisy.

Czekała sobie.
Jje wzrok spoczął na Kinoshi siedzącą w ławce obok

Popatrzyła na drzwi i lewą ręką je otworzyła. Skineła głową na powitanie psorowi, w przed ostatniej ławce ujrzała Kinoshi, przdreptała do niej i uśmiechnęła się, zajmując przy tym miejsce za nią. Otworzyła zeszyt i chwyciła za ołówek, szukając pomysłu na kolejny obrazek.

Potaknęła głową do Yukari. Popatrzyła na Misę i się uśmiechnęła. Czekała na znak rozpoczęcia zajęć, bazgrząc w zeszycie.

Wpadł do Sali, od razu spojrzał na profesora który wzbudził w nim rozbawienie. Śmiejąc się poszedł aż na sam koniec Sali, pech sprawił ze usiadł za Misa.
- Obudź mnie jak skończy się to przedstawienie.
Powoli położył głowę na blacie ławki, próbował zasnąć.

Uśmiechnęła sie do chłopaka i spojrzała w okno..
Ciekawe, co ten profesor wymyślił... Oo.

Podparła dłonią głowę i modliła się by nie zasnać. Przeniosła wzrok na lewo i ujrzała Ufo, następnie wgapiłą się w niebo za oknem, a ołówek wsadziła do buzi. Oczy miała na wpółprzytomne, aż w końcu ręka zsunęła jej się, a ona uderzyła w blat biurka - Ałaa...- zaczeła się masować po policzku i spojrzała na pustą karkę, po czym zaczęła bazgrać...coś...Nawet nie wiedziała co z tego wyjdzie.

Przyglądał się uważnie każdemu z przychodzących, nadal jak dobry dziadek. Uśmiechnął się dobrodusznie i podszedł do dwóch dam zajętych rysowaniem lub pisaniem. Wyjął z ich dłoni zeszyty pogroził pulchnym palcem i zmrużył świńskie oczka – Tak nie wolno... Do pierwszych ławek za karę – polecił pan nauczyciel i pokazał dokładnie miejsca, w których mają usiąść - Nazywam się pan Zgniłek i będę was uczył o roślinach.... i o was samych – tym razem wycelował w klatkę piersiową kolejnej uczennicy – Czy wiesz, że siedząc w ten sposób będziesz miała, krzywe nogi... potem nie będziesz miała partnera, nie spłodzisz potomstwa a co za tym idzie więcej ludzi umrze niż się narodzi... a to oznacz koniec życia na planecie. Widzisz, jakie ma konsekwencje Twoje nieodpowiedzialne zachowanie? – kiedy dostrzegł rodzynka uśmiechnął się szerzej. Podszedł do niego i zrobił mu to, co robią stare babcie, czyli takie puci – puci za policzki – Jaki słodki rodzynek... Chodź pokażesz nam doświadczenie z roślinkami – rozanielony się w niego wgapia tymi oczkami.

(Piszemy w takiej kolejności
-> Ja
->Kinoshi
->Misa
-> Yukari
->Ufo
Nie wyrywać się, bo robi się bałagan, a mi jest trudno ogarnąć)

Westchnęła,pozbierała swoje rzeczy i poczłapała w skazane miejsce. Usiadła i puściła pytające spojrzenie Yukari.

Spojrzała na profesora z rozszerzonymi oczami.
Myślała, że wybuchnie śmiechem, ale usiadła prosto.

Potem obróciła głowę i posłała Ufo krzepiące spojrzenie. Najwyraźniej nie był zachwycony osobliwym przywitaniem nauczyciela.

Spojrzała na Nauczyciela znudzonym wzrokiem i przetransportowała się do pierwszej ławki, co niezbyt jej odpowiadało…”jak mus to mus”. Usiadła tam gdzie miała usiąść i wpatrzyła się w tablice ”chyba umrę z nudów” zaczęła mówić sama do siebie w myślach. Chwyciła za brzeg biurka i poczęła się huśtać to w przód to w tył. –A czy będę mogła odzyskać swój zeszyt? – zapytała z nadzieją w głosie, przestając się przy tym kiwać.

Spojrzał na nauczyciela, nie reagował na jego zachowania. W pierwszym momencie był w szoku, nie wiedział co zrobić. Po chwili odpowiedział.
- Jak jeszcze raz tak zrobisz to skończysz jako roślina….profesorze. – powiedział poważnym tonem.

Zerknął na dziewczynę i zmrużył znowu oczy. Westchnął ciężko i zostawił na chwilę słodkiego rodzynka – Odzyskasz jak napiszesz razy sto – Będę szanować nauczyciela, nigdy nie podważę jego zdania ani autorytetu. Swój wolny czas poświęcę na naukę, poznawanie nowych rzeczy. Nie będę marnowała swoje życia na głupoty. Bardzo przepraszam i obiecuje poprawę – No i na jutro mi oddasz. – spojrzał na chłopaka i przekręcił głowę w bok. Uśmiechnął się szeroko znowu rozanielony – Jaki buntowniczy... – brakuje tylko żeby zaczął się na niego najzwyczajniej w świecie ślinić. Potem podszedł do swojego biurka i zaczął sprawdzać listę obecności zerkając na uczniów jakby byli jego największymi wrogami. Na blacie stołu pojawiły się przeróżne instrumenty. Pan Zgniłek mieszał je z pasją i w skupieniu. Po chwili pokazał im probówkę z czyś co wyglądało jak woda – Jak do alkoholu dodam białe piżmo i cynamon to jaki kolor otrzymam? – zapytał obecnych i spojrzał na swojego ukochanego ucznia – No różowy... taki uroczy różowy jak Ty. Notujcie.. na jutro będziecie mieli do napisania pracę na około dziesięć stron o wykorzystaniu przeróżnych składników w życiu codziennym – pomachał do niego łapką i wrócił do dziewczynek.

Na chwilę jej wzrok zatrzymał się na oknach. - Już sobie to wyobrażam..
- Podparła ręką głowę i zaczęła turlać ołówek po ławce. Jej myśli były
puste, aż w końcu pojawiła się w nich melodia grana przez nią przed
wyjściem. Udawała że słucha nauczyciela, po czym dodała - Czy ja też odzyskam mój zeszyt?- w jej tonie było słuchać oburzenie, ale nie było ono obraźliwe. Po czym wyjęła drugi zeszyt i zaczęła od niechcenia notować zadania.

Na gle drzwi otworzyły się z hukiem.W drzwiach można było ujżeć wgniecenie ,a wejściem wbił Al lecąc na czterech rękach.Niestety nie wychamował i zleciał ze schodó w sali odbijajac sięod nic wleciał w kąt pokoju ,jako że nie chaił w nieo udeżyć głową próbował jakoś się odepchnąć od ściany.Akca ukończyął się sukecesem acz lećący chłopak przylutował niechcący nauczycielowi głową jego twarz centralnie.

Pochyliła głowę i wyciągnęła notes, i pióro z odsuwanego blatu.
Otworzyła zeszyt i skrzypiącymi ruchami zaczęła kaligrafować notatki, i jakąś kartkę.
No, to się zobaczy.

Wlepiła oczy w profesora. Zastanawiała się ile może mieć lat, wyglądał na zdrowo czajniętego. Już miała odpływać myślami, kiedy do sali wleciał, tak dosłownie wleciał, Al.
Wywróciła oczami i ziewnęła. Tylko jego tu brakowało.

- Ktoś się spóźnił..

Wykorzystała zamieszanie. Odwróciła się i rzuciła Ufo nabazgrana kartkę.

Otworzyła usta i miała już cos mówić, ale stwierdziła, ze nie będzie psuć sobie jeszcze bardziej swojej kary. Skrzyżowała ręce na piersi i siadła głębiej w krzesło słuchając tego, co ma do powiedzenia profesor. W obecnej chwili chciała już stąd wyjść. Wyciągnęła jakiś zapasowy długopis i zaczęła robić na ręce notatki z lekcji...czy on aby na pewno jest uczony...

Siedział, nagle na jego ławce wylądowała kartka od Misy. Chłopak udał ze ja czyta, chwile po tym puścił oczko do dziewczyny. Następnie przerwał karteczkę na dwie równe części. Z jednej uformował rurkę, druga cześć zaś przeżuł i zrobił kulki. Gdy profesor był odwrócony plecami, strzelił mu jedna z kulek w kark.
-Hah- zaśmiał się głęboko.

Więc kiedy uczeń podobno wpadł na niego twarzą to się profesor po prostu skrzywił, no, bo to logiczne. Odruchowo jak coś na nas leci to się odsuwamy, więc po pierwsze nie oberwałby w twarz, po drugie nie lecisz tak wysoko by kogokolwiek na podwyższeniu uderzyć głową. Po czwarte wiesz, co to opis inwazyjny? Więc co najwyżej oberwałby brzuch i wylał na siebie zawartość flakonika. Nauczyciel się nie przejął – Wyjdź i wejdź normalnie jeszcze raz... – stwierdził znudzonym tonem, a potem spojrzał na chłopca z rurką – Ojej słodyszku – teraz uśmiechnął się lubieżnie i do niego podszedł. Zabrał mu delikatnie rurkę z takim przeciągłym grymasem – Dość teorii. Idziemy nad jezioro w lesie poszukać ziół, o których mówiłem... Jak panienki je dla mnie znajdą to anuluje wam karę – stwierdził z takim znowu uśmiechem dobrego papy dziadka i skierował się do drzwi zabierając za sobą Ufo. Znaczy biorąc go niemal pod pachę. Mężczyzna okazał się niezwykle silny jak na to, na co wygląda. Skierował kroki do drzwi.

Wstał poobijany.Z boleściami twarzy.Dziwnego starucha nie było który po wybadku wyglądał jakby poadł w fantazje.Wstał i otrzepał się.Stojąc przed biurkeim zwróciłsiędo reszty:
-Ludzie co sie ten dziatak tak pluł?BO go nie zrozumiałem.

-No nie..- pomyślała. Ale ważne że nie musieli siedzieć w tej klasie. Wstała zabierając rzeczy do torby i podążyła za Ufo i "ciągnącym" go profesorem.

Westchnęła jak zobaczyła katastrofę jaka z lekcji im pozostała.

Zachichotała w duchu, że chyba jest jedyną, która nie ma kary..
A to szok. Zwykła wplątywać sie w tego typu wprawy.
Bynajmniej ma wolne.

*Tylko urocze 10 stron dla psorka*

Popatrzyła na Ufo ciągniętego przez nauczyciela, potem na dziewczyny, a na końcu na Ala i wzruszyła ramionami.
Pozostała znudzona w ławce.

Spuściła głowę w dół załamując się totalnie, po czym popatrzyła na swoją zapisaną rękę. To wszystko jest ponad jej leniwość. Wstała z ławki i ruszyła, razem z Kin, za psorem..